Kwestionariusz O'Brian a typ sensoryczności

Znajomość typu sensoryczności pozwala nam lepiej dostosować metody nauczania i pochłaniania informacji do danej osoby. Innych bodźców stymulujących potrzebować będzie wzrokowiec, innych słuchowiec a jeszcze innych kinestyk. 

Jakiś czas temu scharakteryzowałam Wam wzrokowca, słuchowca i kinestyka. Nie powiedziałam jednak jak poznać, do którego typu sensoryczności należymy i jak wykorzystać tą wiedzę w rozwoju osobistym. Dlatego też dzisiaj przychodzę z kwestionariuszem O'Brien [1] (dokładniej Lynn O'Brien). 


Kwestionariusz O'Brien

To zbiór 30 pytań (po 10 na każdy styl uczenia) zwany również kwestionariuszem preferowanego stylu uczenia się. Test (opublikowany w 1989r.) ma za zadanie określić nasz typ sensoryczności i tym samym pomóc nam dostosować metody rozwoju do preferencji naszego mózgu.

Co trzeba zrobić? Wystarczy odpowiedzieć na wszystkie pytania poprzez przyporządkowanie im trzech liczb i z sumowanie ich dla każdego stylu.

  • 1 pkt - "Nigdy się do mnie nie odnosi"
  • 2 pkt-y - "Czasem się do mnie odnosi"
  • 3 pkt-y - "Często się do mnie odnosi"

To, czy jesteśmy wzrokowcem, słuchowcem czy kinetykiem zależeć będzie od ilości uzyskanych punktów dla danej kategorii.


Preferowany styl: wzrokowiec


  • Chodziłam do logopedy.
  • Zdecydowanie lepiej pracuje mi się w ciszy.
  • Zapamiętuje lepiej, gdy to zanotuję.
  • Lubię gryzmoły - moje notatki są pełne rysunków i informacji w formie graficznej.
  • Kiedy zdaję test, potrafię „zobaczyć” stronę w podręczniku, na której jest odpowiedź.
  • Gubię się lub spóźniam, jeśli ktoś mówi mi, jak dostać się do nowego miejsca i nie zapiszę sobie dokładnych wskazówek na kartce.
  • Zapamiętuję nr telefonu zapisując go na kartce lub wyobrażając sobie go w myślach.
  • Wolę kontakt wzrokowy z osobą, która mówi. To pozwala mi się lepiej skupić.
  • Trudno mi się skupić, gdy równocześnie mówią kilka osób lub gra muzyka.
  • Trudno mi zrozumieć dowcip, gdy ktoś go opowiada - wolę go przeczytać.



Preferowany styl: słuchowiec


  • Moje notatki z reguły nie są schludne - mają dużo poprawek i skreśleń.
  • Gdy czytam, przesuwam palcem po stronie by się nie zgubić.
  • Czytanie dokumentów napisanych drobnym drukiem lub słabych kserówek sprawia mi trudność.
  • Mój wzrok szybko się męczy - chociaż nie mam z nim problemu.
  • Podczas czytania mylą mi się słowa wyglądające podobnie (np. plan - plac, kot - koń, krok - mrok, itp)
  • Pisanie mnie męczy - zbyt mocno przyciskam długopis do kartki.
  • Mam problem z odszyfrowaniem / odczytaniem pisma innych osób.
  • Pamiętam lepiej rzeczy, które usłyszę niż te, które zobaczę/przeczytam.
  • Lepiej rozumiem instrukcję, gdy ktoś powie mi co zrobić niż jak sama ją przeczytam.
  • Wolę słuchać wykładu niż czytać podręcznik. Tak samo jak wolę audiobooka niż książkę.



Preferowany styl: kinestyk


  • Nie lubię czytać instrukcji - wolę od razu przystąpić do działania.
  • Mam tendencję rozwiązywania problemów metodą prób i błędów niż krok po kroku.
  • Wolę zobaczyć jak ktoś coś robi zanim przeczytam instrukcję.
  • Uczę się najszybciej, gdy mi pokazano jak coś zrobić i mam okazję od razu spróbować.
  • Nie lubię uczyć się przy biurku (siedząc spokojnie).
  • Lepiej się uczę, gdy mam przestrzeń do poruszania się lub coś czym mogę zająć rękę.
  • Potrzebuję przerw podczas nauki.
  • Gdy zapominam jakiegoś słowa często gestykuluje (np. pstrykam palcami) lub używam określenia "coś w ten deseń"
  • Rzadko się gubię - nawet w nowym otoczeniu.
  • Kiepsko mi idzie udzielanie wskazówek i wyjaśnień.


Po odpowiedzeniu na każde z powyższych twierdzeń i przypisaniu im odpowiedniej cyfry należy zsumować punkty w ramach każdej z trzech kategorii. Preferowany styl, który uzyska największą ilość punktów, będzie odpowiadał naszemu przeważającemu stylu sensoryczności. 

Oczywiście jest to pewnego rodzaju uproszczenie, ponieważ równie dobrze możemy być wzrokowco - słuchowcami, wzrokowco - kinestykami, kinestyko - słuchowcami albo mieć rozwinięte w miarę po równo wszystkie zmysły. 

Co więcej, nie należy brać kwestionariusza O'Brian jako świętości i jedynego wyznacznika. Uczymy się poznawczo, poprzez kodowanie, przechowywanie informacji i jej odtwarzanie. Należy pamiętać, że nauczanie to skomplikowany proces poznawczy, w którym jedynie jednym z elementów są nasze zmysły. Powyższy test jest jedynie kierunkowskazem mającym na celu określenie naszych predyspozycji i ułatwieniu nam doboru odpowiedniej metody nauczania jak i lepszemu zrozumieniu swojego mózgu.








Odnośnik do publikacji:
[1] Lynn O'Brien "Learning Styles: Make the Student Aware" NASSP Bulletin, vol. 73, 519: pp. 85-89. , 01.10.1989